Κατόπιν ασκηθείσας δίωξης σε βάρος του κατηγορουμένου και επιβολής σε αυτόν περιοριστικών όρων, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λαμίας, με τη σύμφωνη γνώμη της Αντιεισαγγελέως Πρωτοδικών, έκρινε ότι δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης απόπειρας ανθρωποκτονίας και, επομένως, ούτε οπλοχρησίας. Ειδικότερα, το Συμβούλιο επεσήμανε ότι, ο φερόμενος ως παθών, αρχικά είχε καταθέσει ότι ο κατηγορούμενος στόχευσε και πυροβόλησε δύο φορές προς το αυτοκίνητό του. Ωστόσο, λίγες ημέρες αργότερα, ανασκεύασε την αρχική του κατάθεση, δηλώνοντας ότι αυτός δεν πυροβόλησε σε ευθεία βολή, αλλά η κάννη του όπλου κοιτούσε προς το έδαφος. Συνεπώς θεωρεί ότι, αυτός δεν ήθελε να πυροβολήσει προς το αυτοκίνητό του, αλλά προσπαθούσε να οπλίσει το όπλο του. Περαιτέρω, σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα αστυνομικού, το αυτοκίνητο δεν έφερε ίχνη πυροβολισμών, ενώ βάσει της έκθεσης αυτοψίας, βρέθηκε ένα φυσίγγιο στην άκρη του δρόμου. Ο δε κατηγορούμενος, υποστήριξε ότι έριξε εκφοβιστικά δύο φορές στον αέρα. Συνακόλουθα, το Συμβούλιο έκρινε ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης του αδικήματος της απόπειρας ανθρωποκτονίας, καθώς λόγω της απόστασης μεταξύ του δράστη και του θύματος και της κατεύθυνσης των πυροβολισμών προέκυψε ότι οι πυροβολισμοί ήταν εκφοβιστικοί και δεν υπήρχε ανθρωποκτόνος πρόθεση. Εξάλλου, αφού δεν έχει υποβληθεί σχετική έγκληση, δεν είναι δυνατή η μεταβολή της κατηγορίας σε απειλή.

Περαιτέρω, το Συμβούλιο υιοθέτησε την πρόταση της κας Εισαγγελέως ότι, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 14 του Ν. 2168/1993, η οπλοχρησία τιμωρείται μόνο εφόσον ο δράστης διαπράξει έγκλημα με την χρήση του όπλου και, μάλιστα, σύμφωνα με τον λειτουργικό του προορισμό. Έτσι, το έγκλημα της οπλοχρησίας δεν είναι ίδιον και αυτοτελές και δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κύρια πράξη. Εφόσον για οποιονδήποτε λόγο δεν είναι αυτή τιμωρητή, δεν μπορεί να καταδικαστεί κάποιος ούτε για την οπλοχρησία. 

Λαμβανομένων αυτών υπόψη, το Συμβούλιο παρέπεμψε τον κατηγορούμενο στο ακροατήριο του αρμόδιου δικαστηρίου, μόνο για τις πράξεις της οπλοφορίας και οπλοκατοχής, διατηρώντας όμως τους περιοριστικούς όρους εμφάνισης στο ΑΤ και μη εξόδου από τη χώρα.