Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε η ακύρωση της από 11.8.2023 απόφασης της Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία ανακλήθηκαν, από την 10η.10.2023, λόγω παράβασής τους και για λόγους δημοσίου συμφέροντος: α) η από 18.1.1982 απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών, με την οποία εγκρίθηκε η παραχώρηση του ακινήτου επί της οδού Ερμού 136 στην Αθήνα, αντί του ακινήτου επί της οδού Καλησπέρη 30, στο σωματείο με την επωνυμία «Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων» (εφεξής Σύλλογος ή Σ.Ε.Α.) για τη στέγαση των γραφείων του και β) η από  28.2.1996 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία εγκρίθηκε η παραχώρηση του ακινήτου επί της οδού Ερμού 134 στην Αθήνα στον ίδιο Σύλλογο, ώστε να αποτελέσει ενιαίο σύνολο με το ήδη παραχωρηθέν ακίνητο επί της οδού Ερμού 136. Το ακίνητο επί της οδού Ερμού 134-136 περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο από αναγκαστική απαλλοτρίωση για αρχαιολογικούς σκοπούς. Με την υπ’ αριθμ. Φ05Α-80α/3310/18.1.1982 απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού εγκρίθηκε η παραχώρηση στον αιτούντα Σύλλογο του ακινήτου επί της οδού Ερμού 136 για τη στέγαση των γραφείων του, χωρίς χρονικό περιορισμό. Σε χρόνο δε κατά τον οποίο το εν λόγω ακίνητο μετά του αύλειου χώρου του (επί της οδού Ερμού 134) είχε χαρακτηρισθεί ως «έργο τέχνης», κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 52 του ν. 5351/1932 και του ν. 1469/1950, εγκρίθηκε η παραχώρηση στον αιτούντα Σύλλογο και του αύλειου αυτού χώρου, προκειμένου να αποτελέσει ενιαίο σύνολο με το ήδη παραχωρηθέν ακίνητο. Οι ως άνω αποφάσεις παραχώρησης αποτελούσαν, κατά τον προέχοντα χαρακτήρα τους, θετικά μέτρα προστασίας ληφθέντα στο πλαίσιο των επιβαλλομένων από το άρθρο 24 παρ. 1 και 6 του Συντάγματος υποχρεώσεων του Κράτους. Περαιτέρω, οι ως άνω αποφάσεις παραχώρησης καθιστούσαν δυνατή την άσκηση σύμφωνων με τους σκοπούς απόκτησης του ακινήτου από το Ελληνικό Δημόσιο και συμβατών με το χαρακτήρα του κτιρίου ως μνημείου δραστηριοτήτων του Σ.Ε.Α. Δεν περιελάμβαναν, όμως, τη δυνατότητα του αιτούντος Συλλόγου να διαθέτει, και δη σε τακτική βάση, τη χρήση του παραχωρηθέντος στον ίδιο ακινήτου σε τρίτους οι οποίοι, άλλωστε, δεν δεσμεύονταν από τους καταστατικούς σκοπούς του αιτούντος, για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων ανοικτών προς το κοινό. Λαμβανομένης υπόψη της κατάστασης του μνημείου, το οποίο είχε ήδη εμφανίσει φθορές, η ανάκληση των ανωτέρω αποφάσεων από την Υπουργό Πολιτισμού, παρίσταται επαρκώς αιτιολογημένη. Επίσης η προσβαλλόμενη πράξη δεν στηρίχθηκε στο περιεχόμενο εκδήλωσης για το ναυάγιο της Πύλου, αλλά στην τακτική και επί μακρόν παραχώρηση της χρήσης του μνημείου σε τρίτους για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και δράσεων σε αυτό. Επομένως, μόνη η διάθεση του ως άνω ακινήτου από τον αιτούντα Σύλλογο σε τρίτους αρκεί για να στηρίξει την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, η οποία συνιστά μέτρο για την προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, ληφθέν στο πλαίσιο των επιβαλλομένων από το άρθρο 24 παρ. 1 και 6 του Συντάγματος υποχρεώσεων του Κράτους. Μάλιστα, το εν λόγω μέτρο δεν πλήττει τον πυρήνα της σωματειακής ελευθερίας, δοθέντος ότι δεν κωλύεται η δραστηριότητα του Συλλόγου, σύμφωνα με τους καταστατικούς του σκοπούς, εκτός του κτιρίου επί της οδού Ερμού 134-136, το οποίο, άλλωστε, παραχωρήθηκε σε αυτόν πολύ μετά τη σύστασή του. Το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση.