Πρόσφατη νομολογία


29 Αυγ 2024

ΣτΕ 697/2023: Καταγγελία χρηματοδοτικής μίσθωσης από εκμισθωτή & άρση χορηγηθείσας απαλλαγής ΦΜΑ - Χρόνος γένεσης φορολογικής υποχρέωσης. Μεταβολή ερμηνευτικής θέσης Α.Α.Δ.Ε.

Με το άρθρο 9 Κ.Φ.Δ. δεν επιβάλλονται φορολογικές (διοικητικές) κυρώσεις∙ χρηστή διοίκηση∙ δεν είναι επιτρεπτός ο καταλογισμός σε βάρος φορολογουμένου προσθέτου φόρου, λόγω παράλειψης υποβολής φορολογικής δήλωσης, όταν από θετικές ενέργειες της διοίκησης δημιουργήθηκε ευλόγως στον τελευταίο, ενόψει των συντρεχουσών στη συγκεκριμένη περίπτωση περιστάσεων, σταθερή και δικαιολογημένη πεποίθηση περί του ότι δεν υπόκειται στον φόρο αυτό και συνακόλουθα ότι δεν είχε υποχρέωση υποβολής φορολογικής δήλωσης∙ εξάλλου, η προβλεπόμενη απαγόρευση χειροτέρευσης της θέσης των φορολογουμένων από τυχόν μεταβολή της ερμηνευτικής θέσης της φορολογικής διοίκησης επέρχεται μόνο στην περίπτωση των ερμηνευτικών εγκυκλίων που εκδίδονται από τον Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων και ήδη Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. και όχι των λοιπών εγγράφων των φορολογικών αρχών, στα οποία αποτυπώνονται οι απόψεις τους ως προς την έννοια και την εφαρμογή των διατάξεων της φορολογικής νομοθεσίας σε συγκεκριμένη, εξατομικευμένη περίπτωση. Σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης (sale and lease back)∙ με την καταγγελία της μίσθωσης από την πλευρά της χρηματοδοτικής εκμισθώτριας με την οποία μονομερώς επέρχεται η λύση της, εκλείπει ο λόγος χορήγησης της απαλλαγής από τον Φ.Μ.Α. στην αποκτήσασα το ακίνητο, ο οποίος συνίσταται στην επανάκτηση αυτού από τη μισθώτρια μετά τη λήξη της συμφωνηθείσας χρηματοδοτικής μίσθωσης∙ τούτο έχει ως συνέπεια, κατά τον χρόνο της καταγγελίας να αίρεται η χορηγηθείσα φορολογική απαλλαγή προς την εκμισθώτρια και να εκκινεί η προβλεπόμενη από το νόμο δίμηνη προθεσμία προς υποβολή της σχετικής δήλωσης Φ.Μ.Α., ανεξαρτήτως του χρόνου ανάκτησης της κατοχής του μισθίου, η οποία δεν επιδρά στο δικαίωμα πλήρους κυριότητας της χρηματοδοτικής εκμισθώτριας∙ από το γεγονός ότι η χρηματοδοτική μισθώτρια είχε εγκαταλείψει οικειοθελώς το μίσθιο, δεν μπορεί να συναχθεί ότι ο προσφεύγουσα τελούσε, κατά τον κρίσιμο χρόνο, σε δικαιολογημένη πεποίθηση λόγω πλάνης ότι δεν υποχρεούνταν σε υποβολή δήλωσης, εφόσον τέτοια πεποίθηση δεν είχε δημιουργηθεί, πάντως, από θετικές ενέργειες της φορολογικής διοίκησης, αφού τέτοιες δεν συνιστά έγγραφο της Διεύθυνσης Φορολογίας Κεφαλαίου του ΥΠ.ΟΙΚ., το οποίο αφορούσε σε διάφορο ζήτημα∙ άλλωστε, η προσφεύγουσα, εάν είχε εύλογη αμφιβολία ως προς τον χρόνο άρσης της φοροαπαλλαγής και έναρξης της προθεσμίας υποβολής φορολογικής δήλωσης, είχε τη δυνατότητα να υποβάλει φορολογική δήλωση με επιφύλαξη.


Σύνδεσμος

ΣτΕ 697/2023 Τμ.Β - Πλήρες κείμενο »