Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε, καθ’ ερμηνεία του δικογράφου, η ακύρωση των διατάξεων των §§ 2 και 15 του άρθρου μόνου του προεδρικού διατάγματος 5/2016 “Προσαρμογή διατάξεων του π.δ. 272/1985 «Οργάνωση και αρμοδιότητες του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία “Επιτροπή Εγχώριας Περιουσίας Κυθήρων και Αντικυθήρων” (Α΄ 101)», όπως ισχύει, σε αυτές του ν. 3852/2010 “Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης” (Α΄ 87) και ρύθμιση των οργανωτικών και λειτουργικών σχέσεων του Δήμου Κυθήρων με την Επιτροπή Εγχώριας Περιουσίας”, με τις οποίες τροποποιήθηκαν, αντιστοίχως, τα άρθρα 3 και 17 του π.δ. 272/1985, όπως ίσχυε, μετά την τροποποίησή του με το π.δ. 138/2004. Η διάταξη της περ. α΄ της υποπαρ. 5 της § 1 του άρθρου 68 του ν. 4235/2014, με την οποία προστέθηκε τρίτο εδάφιο στην § 2 του άρθρου 29 του ν. 590/1977 και ορίσθηκε ότι με Κανονισμό που εγκρίνεται με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, καθορίζονται, μεταξύ άλλων, οι κανόνες διαχείρισης της περιουσίας και των ιερών προσκυνημάτων της §1 του άρθρου 59 του ν. 590/1977, αναφέρεται στα ιερά προσκυνήματα, τα οποία καθίστανται εφεξής νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, καθώς και στα ιερά προσκυνήματα που είχαν αποκτήσει νομική προσωπικότητα ήδη πριν τον ν. 4235/2014, η δε διοίκηση και διαχείριση της περιουσίας τους διεπόταν από τους κατ’ ιδίαν Κανονισμούς τους. Συνεπώς, οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 68 του ν. 4235/2014 δεν καταλαμβάνουν τα ιερά προσκυνήματα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, της Αγίας Μόνης και του Αγίου Ιωάννου του "εν κρημνώ" (ο οποίος εξαρτάται από το ιερό προσκύνημα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας), διότι η διαχείριση της περιουσίας των εν λόγω προσκυνημάτων, ως διακοινοτικής των νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων, είχε ανατεθεί στην Επιτροπή Εγχώριας Περιουσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 84 του ν. 1416/1984, ρυθμίστηκε, δε, περαιτέρω, με το π.δ. 272/1985, το οποίο εκδόθηκε κατ’ επίκληση της εφάπαξ εξουσιοδότησης της § 4 του ως άνω άρθρου 84, η οποία αναλώθηκε μετά την έκδοση του εν λόγω π.δ.. Με την περ. α΄ της υποπαρ. 5 της § 1 του άρθρου 68 του ν. 4235/2014 δεν παρεσχέθη εξουσιοδότηση στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο προς έκδοση Κανονισμών για τη ρύθμιση εξ αρχής των θεμάτων που είχαν ήδη ρυθμιστεί με το π.δ. 272/1985, πολλώ δε μάλλον, για την κατάργηση αυτού του τελευταίου. Επομένως, οι ως άνω Κανονισμοί 303, 304/2018, με τους οποίους καταργείται, κατ’ ουσίαν, το προηγούμενο εφάπαξ εκδοθέν π.δ. 272/1985 και ρυθμίζονται εξ αρχής τα θέματα που είχαν ήδη ρυθμιστεί με αυτό αναφορικά με τη διοίκηση και διαχείριση της περιουσίας των επίδικων ιερών προσκυνημάτων (διαχείριση της περιουσίας τους από Διοικούσα Επιτροπή, τα μέλη της οποίας διορίζονται με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου), δεν ευρίσκουν έρεισμα στην ανωτέρω διάταξη του άρθρου 68 του ν. 4235/2014, κατ’ επίκληση της οποίας εκδόθηκαν. Ως εκ τούτου, είναι ανίσχυροι και, συνεπώς, με την έκδοσή τους δεν επήλθε κατάργηση ούτε του π.δ. 272/1985 ούτε των προσβαλλόμενων διατάξεων του π.δ. 5/2017, με το οποίο επήλθαν τροποποιήσεις σε διατάξεις του π.δ. 272/1985, με σκοπό την προσαρμογή τους στον ν. 3852/2010. Το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση και έκανε δεκτές τις παρεμβάσεις.