Ανακοπή κατά εκτέλεσης∙ ο ισχυρισμός περί καταχρηστικότητας θεμελιώνει νόμιμο λόγο ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ, καθόσον η πραγμάτωση με αναγκαστική εκτέλεση της απαίτησης του δανειστή συνιστά άσκηση ουσιαστικού δικαιώματος, οπότε είναι δυνατόν να υπερβαίνει τα όρια της καλής πίστης και των χρηστών ηθών∙ η πρόκληση βλάβης στον οφειλέτη δεν αρκεί από μόνη της για τη θεμελίωση της καταχρηστικότητας, αλλά θα πρέπει να συνοδεύεται και από άλλες περιστάσεις, όπως π.χ. όταν ο δανειστής δεν έχει συμφέρον στην άσκηση του δικαιώματος∙ Εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών κατά τον ν. 4738/2020∙ το εν λόγω νομοθέτημα αναφέρεται μεν σε δυνατότητα, εισάγει όμως υποχρέωση των χρηματοδοτικών φορέων από την καλή πίστη έναντι του εκάστοτε πελάτη που υποβάλλει σχετική αίτηση για υπαγωγή στον ως άνω μηχανισμό, να συνεργάζονται μεταξύ τους προς διαμόρφωση κοινής πρότασης με προοπτικές επιτυχίας∙ προϋποθέσεις υπαγωγής στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών (φυσικά ή νομικά πρόσωπα με πτωχευτική ικανότητα∙ ύπαρξη οφειλών προς χρηματοδοτικούς φορείς, δημόσιο και φορείς κοινωνικής ασφάλισης∙ ύπαρξη κινδύνου αφερεγγυότητας∙ υποβολή αίτησης στην σχετική ηλεκτρονική βάση∙ η αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει ένα βασικό περιεχόμενο)∙ συνέπειες από την υποβολή της αίτησης (αναστολή μέτρων ατομικής και συλλογικής αναγκαστικής εκτέλεσης των πιστωτών που συμμετέχουν στη διαδικασία μέχρι την περάτωση αυτής∙ αναστολή της τυχόν αρξάμενης διαδικασίας του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών∙ παροχή άδειας για την άντληση προσωπικών στοιχείων του οφειλέτη από την αρχή η οποία εποπτεύει την ηλεκτρονική βάση∙ θεώρηση της αίτησης ως υπεύθυνης δήλωση κατά την έννοια του ν. 1599/1986∙ μη δημιουργία σπουδαίου λόγου για καταγγελία διαρκών συμβάσεων από αντισυμβαλλόμενους του οφειλέτη∙ δυνατότητα συνέχισης της διαδικασίας προς το σκοπό της κατάρτισης και υπογραφής σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών)∙ προϋποθέσεις και όροι για σύναψη της σύμβασης∙ δεκτός ο λόγος ανακοπής περί καταχρηστικότητας με ακύρωση της επιταγής προς πληρωμή και της κατάσχεσης, δεδομένου ότι των πράξεων εκτέλεσης είχε προηγηθεί διαπραγμάτευση των μερών με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας ρύθμισης της οφειλής, η δε προσπάθεια αυτή δεν ευοδώθηκε εξαιτίας της συμπεριφοράς της τράπεζας, η οποία μάλιστα επιχείρησε να παρεμποδίσει την οριστικοποίηση της αίτησης για υπαγωγή στην εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών κατά τον ν. 4738/2020 που υπέβαλε ένας εκ των εγγυητών, αποβλέποντας αποκλειστικά στην εκτέλεση και όχι στη ρύθμιση της οφειλής, και συγχρόνως ματαιώνοντας την εφαρμογή του άρθρου 18 §1 του ως άνω νόμου το οποίο ορίζει την αναστολή των ατομικών διώξεων μετά την οριστική υποβολή της αίτησης.