Επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης πλοίου. Εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές. Σύμβαση ναύλωσης «γυμνού πλοίου»· ο κύριος του πλοίου-εκναυλωτής θέτει, έναντι ανταλλάγματος, στη διάθεση του ναυλωτή, για ορισμένο χρόνο, πλοίο κατάλληλο μεν για θαλασσοπλοΐα, αλλά χωρίς εξοπλισμό και επάνδρωση ή με ατελή επάνδρωση και εξοπλισμό, τους δε τελευταίους προσλαμβάνει ο χρονοναυλωτής, στις εντολές του οποίου αυτοί υπακούουν, αναφορικά με τη ναυτική και εμπορική διεύθυνση του πλοίου. Με το άρθρο 105 § 1 ΚΙΝΔ προβλέπεται η από κοινού υποβολή δήλωσης κυρίου και εφοπλιστή πλοίου στη λιμενική αρχή του τόπου νηολογήσεως. Από τη στιγμή που δεν έλαβε χώρα η παραπάνω δήλωση εφοπλισμού επέρχεται η συνέπεια του άρθρου 105 § 3 ΚΙΝΔ· η καθ’ ης κυρία του πλοίου τεκμαίρεται μαχητώς ότι εκμεταλλεύεται το πλοίο στο όνομα και για λογαριασμό της· το μαχητό αυτό τεκμήριο αφορά στις σχέσεις αυτού που εκμεταλλεύεται το πλοίο με τους τρίτους και όχι στις σχέσεις ανάμεσα στον κύριο του πλοίου και σε αυτόν που το εκμεταλλεύεται. Οι τελευταίες αυτές σχέσεις διέπονται από τη μεταξύ τους συμφωνία. Μη ανατροπή του τεκμηρίου του άρθρου 105 § 3 ΚΙΝΔ από την καθ’ ης· ευθύνη καθ’ ης ως πλοιοκτήτριας για την καταβολή του οφειλόμενου ποσού από τις ένδικες συμβάσεις πώλησης. Συντηρητική κατάσχεση πλοίου· ευχέρεια στην καθ’ ης να αντικαταστήσει ή και να ματαιώσει το παραπάνω ασφαλιστικό μέτρο με την κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου αυτού γραμματίου συστάσεως χρηματικής παρακαταθήκης στο ΤΠΔ για την παροχή εγγύησης ίσου ποσού με αυτό για το οποίο διατάζεται το ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατάσχεσης προς εξασφάλιση της ένδικης απαίτησης της αιτούσας.