Δικαστική ρύθμιση χρεών με τον καθορισμό μηνιαίων δόσεων στο πλαίσιο του Ν. 3869/2010, καθορισμός δόσεων με σκοπό τη διάσωση της κύριας κατοικίας. Αρχή της ισότητας· αρχή της φορολογικής ισότητας. Η αρχή της φορολογικής ισότητας επιβάλλει την όμοια φορολογική μεταχείριση ατόμων που βρίσκονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες (οριζόντια φορολογική ισότητα) και την ανόμοια μεταχείριση εκείνων που βρίσκονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες (κάθετη φορολογική ισότητα), έτσι ώστε να μην είναι συνταγματικά ανεκτή ούτε η άνιση μεταχείριση όμοιων περιπτώσεων ούτε η ίση μεταχείριση ανόμοιων περιπτώσεων. Οι φορολογικές απαλλαγές έστω και αν κρίνονται θεμιτές, δεν παύουν να συνιστούν εξαίρεση από τον κανόνα της ισότητας στα δημόσια βάρη· οφείλουν να ερμηνεύονται στενά καθώς μόνο συγκεκριμένη ρητή συνταγματική πρόβλεψη θα μπορούσε να τις δικαιολογήσει. Το ποσό των μηνιαίων δόσεων δανειολήπτη έναντι τραπεζικής εταιρείας προς εξυπηρέτηση δανειακών του υποχρεώσεων δεν προαφαιρείται από το εισόδημά του, αλλά απλώς, συνεκτιμάται ως επιπλέον βιοτική του ανάγκη και ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του και των συνθηκών διαβίωσής του. Αντισυνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 1 παρ. 2 Ν. 3869/2010· εισάγει ως προϋπόθεση για την απαλλαγή του πολίτη από φόρους στους οποίους υποχρεούται να καταβάλει, την ιδιότητα του αιτούντος την απαλλαγή από τον φόρο ως οφειλέτη έναντι τραπεζικής εταιρείας· κριτήριο μη συνταγματικά ανεκτό, καθώς δεν περιλαμβάνεται σε αυτά που μπορούν να αποτελέσουν λόγο διαφορετικής φορολογικής μεταχείρισης. Για τη ρύθμιση των μηνιαίων καταβολών λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο οι βιοτικές ανάγκες του ίδιου του οφειλέτη και των προστατευομένων μελών της οικογένειάς του και της κατάστασης του ίδιου και των μελών της οικογένειάς του σε συνάρτηση με τα εισοδήματά του.