Η επιθαλάσσια αρωγή διαφέρει από την απλή ρυμούλκηση καθόσον για την κατάφασή της απαιτείται επιπλέον και συνδρομή σοβαρού κινδύνου απώλειας ή ακόμη και βλάβης του πλοίου. Ο κίνδυνος αρκεί να είναι πιθανός και ενδεχόμενος. Οι αρωγοί που προσέφεραν υπηρεσίες επιθαλάσσιας αρωγής δικαιούνται αμοιβής, ο δε επιμερισμός της αμοιβής ρυθμίζεται με βάση το εθνικό δίκαιο (άρθ. 251-255 προϊσχύσαντος ΚΙΝΔ), με την αμοιβή να κατανέμεται μεταξύ πλοιοκτήτη (1/2), πλοιάρχου (1/4) και πληρώματος (1/4).