Προστασία ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα· έννοια επεξεργασίας. Πότε είναι κατ’ εξαίρεση επιτρεπτή η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων· τα δεδομένα των οποίων ζητείται η χορήγηση ή για τα οποία πρόκειται η χρήση, πρέπει να είναι απολύτως αναγκαία και πρόσφορα για την αναγνώριση, άσκηση ή υπεράσπιση δικαιώματος ενώπιον δικαστηρίου (αρχή αναγκαιότητας) και δη ενόψει της συγκεκριμένης δίκης που εκκρεμεί· αναγκαιότητα υφίσταται όταν ο επιδιωκόμενος σκοπός δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλα ηπιότερα μέσα· τα δεδομένα δεν πρέπει να είναι περισσότερα από όσα είναι απολύτως απαραίτητα για την υπεράσπιση του δικαιώματος (αρχή αναλογικότητας). Παράβαση διατάξεων για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα· προϋποθέσεις ευθύνης. Καθορισμός ελάχιστου ποσού χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης· άρθρο 23 § 2 Ν. 2472/1997· αντιβαίνει στη διάταξη του άρθρου 25 § 1 εδ. δ΄ Συντ. και τη θεσμοθετούμενη με αυτή αρχή της αναλογικότητας. Άρθρο 6 § 2 ΕΣΔΑ· τεκμήριο αθωότητας· όποτε προσβάλλεται το τεκμήριο αθωότητας συμπροσβάλλεται παράλληλα και η προσωπικότητα του κατηγορουμένου, αφού η προσωπικότητα αυτού προτού καταδικαστεί αμετάκλητα συνιστά συστατικό της τιμής και της υπόληψης του· η παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας από ιδιώτη δεν θεμελιώνει ιδιαίτερη και αυτοτελή αξίωση προστασίας με ιδρυτικό κανόνα ευθύνης το άρθρο 6 § 2 ΕΣΔΑ διότι δεν υπάρχει ειδική διάταξη αστικού περιεχομένου που να την αναγάγει σε τέτοια αυτοτελή αιτία αποζημίωσης· ιδρυτικός κανόνας της ευθύνης είναι μόνο οι διατάξεις των άρθρων 57 και 59 ΑΚ. Προσκόμιση και επίκληση φωτοτυπικού αντιγράφου ποινικής απόφασης σε πολιτική δίκη· ανωνυμοποίηση απόφασης ως προς τα σημεία των κατηγορουμένων σε όλα τα σημεία όπου αυτά αναφέρονται· κατ’ εξαίρεση επεξεργασία, με τη μορφή της κατάθεσης και επίκλησης ευαίσθητου προσωπικού δεδομένου που ήταν αναγκαία για την άσκηση και υπεράσπιση του δικαιώματος του εκκαλούντος ενώπιον δικαστηρίου κατ’ άρθρο 7 § 1 περ. γ΄ Ν. 2472/1997· μη υπέρβαση του σκοπού της επεξεργασίας με βάση την αρχή της αναλογικότητας όπως υπαγορεύεται από το άρθρο 4 στοιχ. β΄ Ν. 2472/1997, εφόσον η ένδικη ποινική απόφαση χρησιμοποιήθηκε ανωνυμοποιημένη. Συμψηφισμός δικαστικών εξόδων· ιδιαίτερα δυσχερής η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν.