Προσφυγή σε έμμεσες μεθόδους ελέγχου για τον προσδιορισμό του εισοδήματος φορολογούμενου που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα∙ όταν συντρέχει η προϋπόθεση της μη τήρησης ή μη προσκόμισης λογιστικών στοιχείων και αρχείων δεν τίθενται, κατά τα οριζόμενα στο νόμο, πρόσθετοι όροι, όπως η υπαιτιότητα του ελεγχόμενου, για τη δυνατότητα προσφυγής στις ανωτέρω μεθόδους∙ επιχείρηση με αντικείμενο «υπηρεσίες παροχής γευμάτων από ψητοπωλεία – σουβλατζίδικα, με παροχή σερβιρίσματος»∙ ισχυρισμός ότι μέρος των εσόδων προέρχεται από πώληση φαγητού με τη μέθοδο του take away/delivery (πακέτο/παράδοση κατ’ οίκον) και, άρα, κατά τα κοινώς γνωστά, με μειωμένες τιμές∙ απόδειξη∙ κατά τα ένδικα φορολογικά έτη, ο προσφεύγων αγόρασε σημαντική ποσότητα ειδών συσκευασίας και μεταφοράς φαγητού∙ ακόμη, οι εν λόγω επιχειρήσεις είθισται να παρέχουν φαγητό και σε πακέτο, με μειωμένες τιμές, ο δε προσφεύγων έθεσε υπόψη του ελέγχου, από την πρώτη στιγμή, αυτές τις μειωμένες τιμές∙ πλην όμως, λαμβάνοντας υπόψη ότι η μέθοδος αυτή αποτελεί δευτερεύουσα και κατ’ εξαίρεση μέθοδο παροχής φαγητού από το εν λόγω κατάστημα, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται από το ότι στον ΚΑΔ δεν περιλαμβάνεται το σχετικό αντικείμενο, στον δε αναρτημένο στο κατάστημά τιμοκατάλογο δεν περιλαμβάνονται οι τιμές πακέτου και συνεκτιμώντας όσα αναφέρονται στην έκθεση ελέγχου περί του ότι το υπό έλεγχο ψητοπωλείο βρίσκεται σε τουριστικό νησί που σχεδόν το σύνολο των πελατών του είναι τουρίστες και διαμένουν σε ξενοδοχεία κρίνει, κατά την εύλογη κρίση του, ότι οι πωλήσεις της επιχείρησης του προσφεύγοντος που αναλογούν στη μέθοδο αυτή (take away) αντιστοιχούν στο 20% των συνολικών πωλήσεών του, απορριπτομένου του ισχυρισμού ότι το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 50%.