Κρίσιμο νομοθετικό καθεστώς ως προς την κύρωση που επιβάλλεται για την τέλεση παράβασης∙ είναι, καταρχήν, εκείνο που ίσχυε κατά τον χρόνο που συνέτρεξαν τα πραγματικά περιστατικά τα οποία στοιχειοθετούν την αντικειμενική υπόσταση της παράβασης και για την οποία επιβάλλεται πρόστιμο και όχι εκείνο που ίσχυε κατά το χρόνο διαπίστωσης της παράβασης ή τον χρόνο έκδοσης της σχετικής καταλογιστικής πράξης∙ ο χρόνος, δε, αυτός είναι ληπτέος υπόψη όχι μόνον για την εφαρμογή των διατάξεων που προβλέπουν την αντικειμενική υπόσταση της παράβασης, αλλά και των διατάξεων που καθορίζουν το ύψος του προστίμου∙ στο ν. 3996/2011, που τροποποίησε την περ. δ´ της παρ. 1 του άρθρου 6 ν. 2972/2001 και άρχισε να ισχύει από τις 5.8.2011 δεν περιλαμβάνεται διάταξη περί αναδρομικής ισχύος του ή άλλη μεταβατική διάταξη και, ως εκ τούτου, εφαρμόζεται για τις οικείες παραβάσεις που έλαβαν χώρα μετά την έναρξη ισχύος του∙ ούτως, κρίνει ότι μη νόμιμα επιβλήθηκε πρόστιμο για παραβάσεις λόγω μη αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης εργαζομένων επιχείρησης που έλαβαν χώρα τα έτη 2003, 2004 και 2005, κατ’ επίκληση του άρθρου 65 ν. 3996/2011, με την έκδοση της ένδικης Π.Ε.Α.Π., η οποία παρίσταται, για το λόγο αυτό που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, πλημμελής κατά τη νόμιμη βάση της και ακυρωτέα.