Αστική ευθύνη ΕΚΑΒ (ΝΠΔΔ)∙ παράλειψη καταβολής επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας σε ιατρούς του ΕΚΑΒ, το οποίο καταβάλλεται, μεταξύ άλλων, σε νοσηλευτές, οδηγούς και βοηθούς ασθενοφόρων – διασώστες∙ αποδεικνύεται πως οι ενάγοντες παρείχαν κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, κατά πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, τις ιατρικές υπηρεσίες τους στο Ε.Κ.Α.Β., ως ιατροί δε του εναγόμενου Ν.Π.Δ.Δ. οι ίδιοι είναι εξ ορισμού επιφορτισμένοι με την παροχή επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας και ιατρικών υπηρεσιών σε κινητές ιατρικές μονάδες και σε εναέρια μέσα αεροδιακομιδής, παρέχουν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας (βασική και προχωρημένη υποστήριξη ζωής) έως και τεταρτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας (συνθήκες μονάδας εντατικής θεραπείας) σε καθεστώς 24ωρης και καθημερινής εφημερίας, ήτοι σε συνθήκες περαιτέρω κινδύνων για την ασφάλεια και τη ζωή τους, παράλληλα με την έκθεσή τους σε νοσογόνους παράγοντες∙ ενόψει τούτων και λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της κοινής πείρας, ειδικότερα δε ότι τα καθήκοντα των ιατρών του Ε.Κ.Α.Β. ενέχουν άμεσο και αυξημένο κίνδυνο για τη σωματική και ψυχική υγεία των ιατρών, λόγω της βαρύτητας και της επικινδυνότητας των περιστατικών, και ιδίως λόγω των αντίξοων συνθηκών, που διαφοροποιούνται από τις συνήθεις συνθήκες άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος από τους νοσοκομειακούς ιατρούς, κρίνει ότι οι ενάγοντες ιατροί τελούσαν, κατ’ αρχήν, σε ουσιωδώς όμοιες συνθήκες με τις ανωτέρω κατηγορίες υπαλλήλων του Ε.Κ.Α.Β. που ήταν δικαιούχοι του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, η δε παράλειψη χορήγησής του συνιστά αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση του νόμου σε βάρος τους κατά παράβαση της αρχής της ισότητας, λόγω της οποίας οι ενάγοντες υπέστησαν οικονομική ζημία∙ επιδικάζει αποζημίωση ίση με το ποσό του μηνιαίου επιδόματος που αντιστοιχεί στο ένδικο χρονικό διάστημα∙ πλην όμως, η ως άνω διαγνωσθείσα παράλειψη δεν ενέχει ηθική απαξία προς το πρόσωπο των εναγόντων, ούτε υποδηλώνει μείωση της επαγγελματικής τους υπόστασης και ως εκ τούτου, δεν στοιχειοθετείται ηθική βλάβη.