Με την κατάσχεση και την επακόλουθη ενδεχόμενη δήμευση, επιτελούνται τρεις διαφορετικοί λειτουργικοί σκοποί: εξασφαλιστικός ως προς τη διατήρηση των αποδεικτικών μέσων, εγκληματοπροληπτικός, με την εξουδετέρωση επικίνδυνων για τη δημόσια τάξη αντικειμένων και κυρωτικός, καθώς η εγκληματική συμπεριφορά τιμωρείται και με την αφαίρεση του μέσου τελέσεως ή του προϊόντος εγκλήματος.
Όπως είναι γνωστό, στο στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης και της προανάκρισης, η κατάσχεση μπορεί να αρθεί κατόπιν αιτήσεως του κυρίου του κατασχεθέντος, με διάταξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών, εφόσον δεν φαίνεται πιθανό να δημιουργηθούν δυσχέρειες στην εξακρίβωση της αλήθειας. Για τη λήψη της απόφασης, μεταξύ άλλων, λαμβάνεται υπόψη η βαρύτητα του εγκλήματος για την εξιχνίαση του οποίου διενεργήθηκε η ανακριτική πράξη, όπως επίσης ο κίνδυνος οικονομικής και επαγγελματικής εξόντωσης του ιδιοκτήτη, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας.
Εν προκειμένω, σε βάρος του αιτούντος την άρση, σχηματίστηκε δικογραφία για την πράξη της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος και κατασχέθηκε το αυτοκίνητό του, με το οποίο είχε επιχειρήσει να μεταφέρει εκτός της χώρας εργαλεία, ορισμένα εκ των οποίων κλεμμένα.  Ωστόσο, κρίθηκε ότι το όχημα δεν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, ενώ η άρση της κατάσχεσης ουδόλως θα επηρεάσει την εξακρίβωση της αλήθειας. Απεναντίας η διατήρηση της κατάσχεσης ενέχει τον κίνδυνο ανεπανόρθωτης βλάβης του ιδιοκτήτη, λόγω της ανάγκης εξυπηρέτησης των επαγγελματικών του υποχρεώσεων και τον βιοπορισμό της οικογενείας του, αλλά και της επαπειλούμενης φθοράς του ίδιου του αυτοκινήτου λόγω παρατεταμένης αχρησίας.