Δημόσιες συμβάσεις∙ εκτέλεση εργασιών (γεωτρήσεων για την άντληση ύδατος) που ανατέθηκαν δυνάμει προφορικών (άτυπων) συμφωνιών με ΔΕΥΑ∙ βάρος απόδειξης∙ η ενάγουσα ΑΕ επικαλείται και προσκομίζει: α) δελτία αποστολής προς τη Δ.Ε.Υ.Α., εκδοθέντα από την ίδια, στα οποία αναγράφεται η πώληση διαφόρων κινητών πραγμάτων, β) ηλεκτρονικά μηνύματα προς φερόμενο ως εκπρόσωπο της Δ.Ε.Υ.Α., στα οποία αναφέρεται το κόστος των εργασιών και γ) ένορκες καταθέσεις∙ απορρίπτεται η ένδικη αγωγή, καθώς τα προσκομισθέντα στοιχεία δεν παρίστανται ικανά να αποδείξουν τα πραγματικά γεγονότα τα οποία συγκροτούν την ιστορική βάση της αγωγής, δεδομένου ότι αφενός μεν δεν προκύπτει ότι τα δελτία αποστολής σχετίζονται με τις επίμαχες εργασίες, αφετέρου δε για τις εν λόγω εργασίες δεν υφίστανται ούτε νόμιμα παραστατικά από τα οποία να προκύπτει ανενδοιάστως η εκτέλεσή τους ούτε πρωτόκολλα παραλαβής εργασιών από την εναγομένη δημοτική επιχείρηση∙ οι μαρτυρικές καταθέσεις αυτές και μόνες δεν αρκούν να επαληθεύσουν τους αγωγικούς ισχυρισμούς (οι οποίοι αμφισβητούνται απολύτως από τη Δ.Ε.Υ.Α.)∙ εξάλλου, το Δικαστήριο συνεκτιμά και το γεγονός ότι με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου (κατά της οποίας εκκρεμεί έφεση της ΔΕΥΑ), η ενώπιον του πολιτικού δικαστηρίου αγωγή της ήδη ενάγουσας εταιρείας έγινε, κατά δικονομικό τεκμήριο, δεκτή καθ’ ό μέρος αφορούσε στην επιδίκαση του συνολικού κόστους των υλικών των γεωτρήσεων, που αυτή ισχυρίσθηκε ότι επώλησε, λόγω της ερημοδικίας της τελευταίας και όχι διότι απεδείχθη, κατά την ακροαματική διαδικασία, η ακρίβεια των πραγματικών περιστατικών που θεμελίωναν την αγωγική της αξίωση∙ η εξ ολοκλήρου άρνηση της ιστορικής βάσεως της αγωγής δεν αποτελεί δικονομικό τεκμήριο συνομολογήσεως αυτής.