Δεδικασμένο∙ δεν κωλύεται το δικαστήριο, που επιλαμβάνεται της υποθέσεως του Φ.Π.Α., να εξετάσει παρεμπιπτόντως την ύπαρξη παραβάσεων του Κ.Β.Σ., εάν το δικαστήριο, που εκδίκασε την υπόθεση του αντίστοιχου προστίμου, δεν εξέφερε ιδία κρίση περί της υπάρξεως ή της ανυπαρξίας των παραβάσεων για τις οποίες αυτό επεβλήθη, αλλά περιορίστηκε στην ακύρωση της οικείας καταλογιστικής πράξεως για τυπικούς λόγους. Αρχή ne bis in idem∙ η ρύθμιση του άρθρου 5 παρ. 2 ΚωδΔιοικΔ περί δεσμεύσεως των διοικητικών δικαστηρίων από τις «αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις, καθώς και από τα αμετάκλητα αποφαινόμενα να μην γίνει κατηγορία βουλεύματα» δεν εφαρμόζεται στις δίκες που ανοίγονται με άσκηση προσφυγής κατά πράξεως επιβολής φόρων. Περίπτωση προσφυγής κατά α) οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. περί καταλογισμού χρεωστικών υπολοίπων Φ.Π.Α., πλέον προσθέτου φόρου λόγω ανακριβείας της δηλώσεως και β) πράξεων επιβολής προστίμων Φ.Π.Α.∙ εν προκειμένω, η απόφαση Δικαστηρίου, με την οποία τελεσιδίκως ακυρώθηκαν τα επιβληθέντα πρόστιμα Κ.Β.Σ., για την λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, δεν δεσμεύει το Δικαστήριο περί του εκπεσθέντος Φ.Π.Α. των ίδιων φορολογικών στοιχείων, διότι η ακύρωση των πράξεων επιβολής προστίμων Κ.Β.Σ. εχώρησε για τυπικό λόγο (δέσμευση από αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου)∙ επιπλέον, δεν δεσμεύει το Δικαστήριο αθωωτική ποινική απόφαση, όσον αφορά τον Φ.Π.Α. που περιλαμβάνεται στα ανωτέρω φορολογικά στοιχεία, διότι το ποινικό δικαστήριο απεφάνθη μόνον για την μη τέλεση του ποινικού αδικήματος της, με δόλο, λήψεως εικονικών φορολογικών στοιχείων, οποιαδήποτε δε σχετική κρίση του μόνον ως παρεμπίπτουσα (και μη παράγουσα δεδικασμένο) μπορεί να θεωρηθεί∙ πλην όμως, κατά το μέρος που αφορά στα επιβληθέντα ειδικά πρόστιμα Φ.Π.Α., γίνεται δεκτή η προσφυγή δεδομένου ότι: α) η επιβολή τους, λόγω της λήψεως των εικονικών τιμολογίων, συνιστά κύρωση που έχει «ποινικό» χαρακτήρα, β) μετά την επανάληψη της διαδικασίας ενώπιον της φορολογικής αρχής (λόγω παραβάσεως ουσιώδους τύπου της διαδικασίας) αυτή επέβαλε εκ νέου τα πρόστιμα, εκδίδοντας νέες καταλογιστικές πράξεις, κατά των οποίων ασκήθηκε νέα προσφυγή και η υπόθεση συζητήθηκε, το πρώτον, υπό την ισχύ της τροποποιηθείσης με το άρθρο 17 ν. 4446/2016 διατάξεως της παραγράφου 2 του άρθρου 5 ΚωδΔιοικΔ, γ) εν τω μεταξύ, κηρύχθηκε αμετάκλητα αθώος ο προσφεύγων της παραβάσεως της λήψεως των προαναφερθέντων φορολογικών στοιχείων, κρίνοντας, παρεμπιπτόντως, ότι οι περιγραφόμενες σε αυτά συναλλαγές ήταν πραγματικές και ότι τα στοιχεία αυτά δεν ήταν εικονικά, δ) η αθώωση αφορά στο ίδιο ιστορικό γεγονός για το οποίο εκδόθηκαν οι καταλογιστικές πράξεις, ε) το πρωτόδικο δικαστήριο δεσμευόταν από την ανωτέρω αθωωτική απόφαση, αφού τότε ήταν εφαρμοστέα η ανωτέρω, τροποποιηθείσα, διάταξη και στ) η επίκληση νέων στοιχείων εκ μέρους της φορολογικής αρχής, δεν αναιρεί την δέσμευση του διοικητικού δικαστηρίου, δεδομένου ότι η αμετάκλητη ποινική απόφαση παραμένει σε ισχύ.