Φορολογική αντιμετώπιση της επιστροφής χρηματικών ποσών από τους κατόχους Αδείας Κυκλοφορίας (Κ.Α.Κ.) φαρμακευτικών προϊόντων προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.)∙ η επιβληθείσα υποχρέωση επιστροφής (rebate) από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, κατόχους αδειών κυκλοφορίας φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων, ποσού κλιμακούμενου αναλόγως του όγκου πωλήσεων εκάστου φαρμάκου, συνιστά κατ’ ουσίαν υποχρεωτική εκ του νόμου έκπτωση στο αντίτιμο των ήδη πωληθέντων φαρμακευτικών προϊόντων∙ οι αναφερόμενες επιστροφές από τους ΚΑΚ προς τον ΕΟΠΥΥ αφαιρούνται από τη φορολογητέα αξία των πωληθέντων εκ μέρους τους αγαθών, μειούμενης αναλόγως της βάσεως επιβολής του φόρου και ο ΦΠΑ που οι εταιρείες επιβαρύνθηκαν για τα ποσά αυτά, καθίσταται επιστρεπτέος∙ τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από το ότι η επιστροφή (rebate) αντιμετωπίζεται νομοθετικά, από απόψεως φορολογίας εισοδήματος, ως παραγωγική δαπάνη εκπιπτόμενη από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης∙ είναι αδιάφορο το γεγονός ότι για την διενέργεια των προαναφερόμενων επιστροφών από τους ΚΑΚ, προβλέπεται η έκδοση από τον οικείο φορέα σχετικής βεβαίωσης καταβολής του ποσού επιστροφής για φορολογική χρήση, καθότι η κείμενη διάταξη αυτή δεν κατισχύει των διατάξεων του ΚΒΣ (ήδη ΕΛΠ), που ορίζουν την έκδοση πιστωτικών τιμολογίων για κάθε περίπτωση εκπτώσεων, επιστροφών ή άλλων διαφορών, αλλά ισχύει παράλληλα με αυτές και εξυπηρετεί την ανάγκη των εταιρειών να καλύψουν με νόμιμα παραστατικά τις συγκεκριμένες δαπάνες προκειμένου να τις εκπέσουν από τα ακαθάριστα έσοδά τους∙ γίνεται δεκτή η ένδικη προσφυγή, καθώς το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη: α) την κατάσταση βεβαιωθέντων εσόδων από την οποία προκύπτει η εξόφληση των οφειλόμενων ποσών προς τον ΕΟΠΠΥ καθώς και β) ότι από τις ελεγκτικές επαληθεύσεις, που έλαβαν χώρα στα βιβλία και στοιχεία της προσφεύγουσας, προέκυψε ότι τα τιμολόγια πώλησης, που εξέδωσε αυτή προς τους πελάτες της συμπεριελήφθησαν στις υποβληθείσες αρχικές μηνιαίες δηλώσεις ΦΠΑ και σύμφωνα με τις διατάξεις του ΦΠΑ από τον φόρο εκροών (πωλήσεων- λοιπών Εσόδων) αφαιρέθηκε ο φόρος εισροών (αγορών –δαπανών) και η διαφορά αποδόθηκε στο Δημόσιο και περαιτέρω ότι το σύνολο των πιστωτικών τιμολογίων, που εξέδωσε η προσφεύγουσα προς τον ΕΟΠΠΥ καταχωρήθηκε στον αποτελεσματικό λογαριασμό εξόδων με κωδικό αριθμό 63.98.17.000 «rebate 9% ή 11%» και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στον λογαριασμό 80.00.60.063 «ΦΟΡΟΙ-ΤΕΛΗ» και εκπέστηκαν από τα ακαθάριστα έσοδα της χρήσης, άρα ότι το εν λόγω ποσό έκπτωσης δεν έχει συμπεριληφθεί σε μεταγενέστερη δήλωση ΦΠΑ της προσφεύγουσας εταιρίας ούτε έχει συμψηφιστεί και γ) τον μηχανισμό λειτουργίας των rebate, σύμφωνα με το οποίο ο υπολογισμός του εκάστοτε οφειλόμενου ποσού (rebate) γίνεται βάσει των συνταγογραφήσεων, που έλαβαν χώρα μέσω ΕΟΠΠΥ και όχι βάσει των αρχικών εκδοθέντων τιμολογίων πώλησης και τέλος συνυπολογίζοντας ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν βεβαιώνει ότι διαπίστωσε ανακρίβεια αυτών ή αναντιστοιχία μεταξύ των εκροών και εισροών που δήλωσε η προσφεύγουσα εταιρεία, κρίνει ότι, μετά την επιστροφή από την προσφεύγουσα εταιρεία των εν θέματι ποσών στον ΕΟΠΥΥ, μειώθηκε η βάση υπολογισμού του ΦΠΑ ως προς τα ποσά αυτά και ως εκ τούτου το Δημόσιο υποχρεούται να επιστρέψει στην προσφεύγουσα εταιρεία τον ΦΠΑ που επιβαρύνθηκε για την ανωτέρω αιτία.