Αστική ευθύνη ΝΠΔΔ. Το δεδικασμένο, το οποίο προκύπτει από τελεσίδικη δικαστική απόφαση που επιδικάζει στον παθόντα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, δεν εμποδίζει τη μεταγενέστερη, με νέα αγωγή, μεταξύ των ίδιων προσώπων, επιδίωξη πρόσθετης χρηματικής ικανοποίησης πάλι λόγω ηθικής βλάβης, εφόσον όμως πρόκειται για απρόβλεπτη επιδείνωση σε μεταγενέστερο χρόνο των συνεπειών της αδικοπραξίας, οι οποίες δεν μπορούσαν να προβλεφθούν από την αρχή, όταν το δικαστήριο, με βάση την αδικοπραξία, τις συνέπειες από αυτήν και όσες μπορούσαν από την αρχή να προβλεφθούν, προσδιόρισε σε ορισμένο ποσό με την πρώτη απόφασή του τη χρηματική ικανοποίηση του παθόντος∙ εξάλλου, η τελεσίδικη απόφαση με την οποία απορρίπτεται η αγωγή ως προώρως ασκηθείσα, δηλαδή λόγω μη απαιτητού του χρέους, δεν δημιουργεί, ως προς τούτο δεδικασμένο. Περίπτωση δέσμευσης από το παραχθέν με τελεσίδικη απόφαση δεδικασμένο, η οποία δέχθηκε ότι η επίμαχη βλάβη (μαιευτική παράλυση αριστερού άνω άκρου, σύνδρομο Horner, με ποσοστό αναπηρίας στην κινητική αναπηρία 67%), του τέκνου των εκκαλούντων οφείλεται σε παράνομες πράξεις και παραλείψεις του οργάνου του Νοσοκομείου, θεράποντα ιατρού της Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής και συνεπώς, στοιχειοθετείται ευθύνη του Νοσοκομείου. Η αξίωση της ειδικής παροχής λόγω αναπηρίας (931 Α.Κ.) είναι αυτοτελής σε σχέση με την χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (932 Α.Κ.)∙ ούτως, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία προκύπτει ότι η κόρη των εκκαλούντων φέρει μόνιμη αναπηρία, ανερχόμενη στο υψηλό ποσοστό αναπηρίας 74% και ότι εκ της μόνιμης αναπηρίας και παραμόρφωσης θα επέλθουν σοβαρές και δυσμενείς συνέπειες στην προσωπική της ζωή, τις κοινωνικές της συναναστροφές, την οικονομική της κατάσταση και την επαγγελματική της εξέλιξη, όπως, ενδεικτικώς, δυσκολία στην ενασχόληση με αθλητικές δραστηριότητες και εν γένει σωματική άσκηση, δυσκολία σε ένα ευρύτατο σύνολο χειρωνακτικών εργασιών, στην οδήγηση, στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, η οποία απαιτείται για τη συμμετοχή στην οικονομική ζωή και στην επαγγελματική δράση, αλλά και υπερένταση ψυχικών δυνάμεων προκειμένου να υπερκεράσει το αίσθημα υστέρησης ή μειονεξίας, ιδίως στην ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας, κρίνει ότι δικαιούται ως ειδική πρόσθετη παροχή του άρθρου 931 Α.Κ., λόγω μόνιμης σωματικής αναπηρίας, το εύλογο ποσό των 200.000,00 €.