Ένας Κροάτης σπουδαστής έλαβε οικονομική στήριξη για την κινητικότητα για εκπαιδευτικούς σκοπούς στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus + προκειμένου να παρακολουθήσει πανεπιστημιακές σπουδές στη Φινλανδία. Η κροατική φορολογική αρχή ενημέρωσε τη μητέρα του ότι η προσαύξηση της βασικής προσωπικής έκπτωσης για εξαρτώμενο τέκνο, την οποία η ίδια λάμβανε μέχρι τότε, καταργήθηκε για το αντίστοιχο έτος. Συγκεκριμένα, η ενδιαφερόμενη εισέπραξε ποσά καθ’ υπέρβαση του ορίου που προβλέπει η κροατική νομοθεσία λόγω του ότι το τέκνο της ελάμβανε στήριξη για την κινητικότητα στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus +. Το κροατικό Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο επελήφθη της διαφοράς, διερωτώμενο αν η επίμαχη εθνική φορολογική νομοθεσία είναι συμβατή με το δίκαιο της Ένωσης, υπέβαλε προδικαστικό ερώτημα ενώπιον του ΔΕΕ, το οποίο απεφάνθη ότι τα άρθρα 20 και 21 της ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα του άρθρου 165 § 2 περ. β΄ της ΣΛΕΕ αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία λαμβάνει υπόψη, για τον καθορισμό του ποσού της βασικής προσωπικής έκπτωσης την οποία δικαιούται φορολογούμενος γονέας για το εξαρτώμενο τέκνο του, τη στήριξη για την κινητικότητα για εκπαιδευτικούς σκοπούς η οποία χορηγήθηκε στο τέκνο αυτό στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus +, με συνέπεια, κατά περίπτωση, την απώλεια του δικαιώματος προσαύξησης της εν λόγω έκπτωσης στο πλαίσιο του υπολογισμού του φόρου εισοδήματος.