Ε. Λανταβού, Η συλλογική αγωγή, 2019
Η παρούσα μελέτη έχει ως αντικείμενο τον εντοπισμό των ορίων της ασκήσεως της συλλογικής αγωγής από τις ενώσεις καταναλωτών, όπως προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 10 ν. 2251/1994 και όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε έως σήμερα, ιδίως με τις διατάξεις του άρθρου 13 ν. 3587/2007, και τη διερεύνηση, σε συνδυασμό με τις γενικές ρυθμίσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, της διαδικασίας εκδικάσεώς της, καθώς και των αποτελεσμάτων της εκδιδομένης δικαστικής αποφάσεως.
Η μελέτη διαιρείται σε τρία βασικά κεφάλαια: στο πρώτο ερευνάται η θέση των καταναλωτικών οργανώσεων εντός του πολυπλεύρου όσο και ανομοιόμορφου τείχους της νομοθετικής προστασίας του καταναλωτή, καθώς και η προστασία των καταναλωτικών συμφερόντων σε ξένες δικαιϊκές τάξεις, ακολούθως δε στο δεύτερο κεφάλαιο η αληθής φύση της ενεργητικής νομιμοποιήσεως των ενώσεων καταναλωτών προς άσκηση της συλλογικής αγωγής και οι τιθέμενες κατά νόμο προϋποθέσεις, τόσο οι γενικές και συναπτόμενες με τη λειτουργία των ενώσεων όσο και οι ειδικώς οριζόμενες για την άσκηση της συλλογικής αγωγής. Εν συνεχεία, εξετάζεται η ακολουθητέα διαδικασία εκδικάσεως της αγωγής αυτής, όπου παρεκκλίνει ή παρουσιάζει ιδιαιτερότητες εν σχέσει προς την προβλεπομένη από τον ΚΠολΔ, και επιχειρείται η ερμηνεία κατά τους ορισμούς του νόμου της –αμφιλεγομένης– ισχύος της επ’ αυτής αποφάσεως έναντι πάντων (τρίτο κεφάλαιο), ενώ η μελέτη ολοκληρώνεται με την παράθεση των συμπερασματικών σκέψεων. Ταυτοχρόνως και σε όσα σημεία η νέα περίπτωση της αναγνωριστικής αγωγής του άρθρου 10 § 16 περ. δ’ ν. 2251/1994 εμφανίζει ιδιαιτερότητες ή διαφοροποιήσεις έναντι της συλλογικής αγωγής, η ρύθμισή της διερευνάται ιδιαιτέρως, καθώς, αν και δεν αφορά τα συλλογικά καταναλωτικά συμφέροντα, εξυπηρετεί με μία, ομοίως «συλλογική», δικαστική διαδικασία τα ατομικά συμφέροντα των μεμονωμένων καταναλωτών.
Διαθέσιμο σε: