Ν. Μπάρμπας, Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 4172/2013), 2016
Οι σπουδαιότερες καινοτομίες που εισήγαγε στο ελληνικό φορολογικό σύστημα ο νέος Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν.4172/2013) συνοψίζονται στις ακόλουθες ρυθμίσεις:
- Υιοθέτησε για μεν τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων το αναλυτικό σύστημα φορολογίας, σε τέσσερες κατηγορίες, για δε τα εισοδήματα των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων το σύστημα του ενιαίου φόρου, σε μια μόνο ενιαία κατηγορία εισοδήματος «από επιχειρηματική δραστηριότητα». Για κάθε κατηγορία προέβλεψε ειδικούς φορολογικούς συντελεστές.
- Δημιούργησε νέα κατηγορία εισοδήματος από υπεραξία μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας.
- Κατάργησε τον εξωλογιστικό προσδιορισμό του εισοδήματος των επιχειρήσεων και τον αντικατέστησε με τον προσδιορισμό αυτού με κάθε διαθέσιμο μέσο και με νέες τεχνικές μεθόδους.
- Προέβη σε αναδιατύπωση της έννοιας των μερισμάτων, των τόκων και των δικαιωμάτων σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.
- Υιοθέτησε τα διεθνή πρότυπα του ΟΟΣΑ, για την καταπολέμηση των πρακτικών φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής μεταξύ συνδεδεμένων κυρίως επιχειρήσεων (ρήτρες αντικατάχρησης).
- Υιοθέτησε τον θεσμό της Αναβαλλόμενης Φορολογικής Απαίτησης για την αντιμετώπιση των ζημιών που υπέστησαν τα νομικά πρόσωπα και κυρίως τα πιστωτικά ιδρύματα από την αναδιάταξη (το γνωστό κούρεμα ) του Ελληνικού δημόσιου χρέους.
- Μετέφερε στην Ελληνική έννομη τάξη διατάξεις κοινοτικών οδηγιών με αντικείμενο την διευκόλυνση από φορολογική άποψη της αναδιάρθρωσης των κεφαλαιουχικών επιχειρήσεων σε διακρατικό ενδοκοινοτικό επίπεδο (συγχωνεύσεις, διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού κτλ.).
- Ενέταξε την εισφορά αλληλεγγύης στις διατάξεις του ΚΦΕ και προέβλεψε νέο τρόπο υπολογισμού αυτής με βάση το σύστημα της κλιμακωτής προοδευτικότητας .
Στο εν λόγω έργο που φέρει τον τίτλο «Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος» (Ν.4172/2013) προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα εμπόδια και οι αντιξοότητες για το συγγραφικό έργο των τελευταίων τριών ετών που οφείλονταν στις συνεχείς τροποποιήσεις, αντικαταστάσεις και προσθήκες νέων διατάξεων στον ήδη ψηφισθέντα νέο ΚΦΕ (Ν.4172/2013), καθώς και στην παντελή έλλειψη δικαστηριακής νομολογίας, κρίθηκε σκόπιμο να γίνει μια συγκριτική ανάλυση αυτών με τις αντίστοιχες διατάξεις του προηγούμενου Κώδικα (Ν.2238/1994) για τις οποίες υπάρχουν ήδη διαμορφωμένες θέσεις της θεωρίας και της νομολογίας των δικαστηρίων. Άλλωστε, η αναφορά σε ερμηνευτικές προσεγγίσεις των διατάξεων του προηγούμενου Κώδικα θα εξακολουθεί να εξυπηρετεί για πολλά ακόμη έτη τις ερμηνευτικές ανάγκες των δικαστηρίων και των υπηρεσιών της δημοσιονομικής διοίκησης μέχρις ότου παραγραφεί το δικαίωμα του Δημοσίου να επιβάλλει τους προβλεπόμενους από αυτές φόρους.
Επίσης, με δεδομένο ότι ορισμένες διατάξεις του νέου Κώδικα αποτελούν μεταφορά στην ελληνική έννομη τάξη των ρυθμίσεων κοινοτικών οδηγιών, κρίθηκε αναγκαίο για την αυθεντικότερη ερμηνεία αυτών να παρατεθούν οι σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ που έκριναν συναφείς διαφορές.
Διαθέσιμο σε:
