Π. Αρβανιτάκης, Ζητήματα αποδεικτικών εγγράφων κατά τον ΚΠολΔ, 1992
Τα έγγραφα αποτελούν, αναμφίβολα, το σπουδαιότερο αποδεικτικό μέσο στην πολιτική δίκη. Η ιδιάζουσα αποδεικτική τους βαρύτητα, σύμφυτη καταρχήν με τη διαχρονική τους υπόσταση, επιτείνεται στο σύγχρονο δίκαιο με την αναβίωση της τυπικότητας στις συναλλαγές αλλά και την υπερέχουσα αποδεικτική μεταχείριση που τους επιφυλάσσει ο δικονομικός νομοθέτης. Παρά την αυξημένη, όμως, πρακτική τους σημασία τα έγγραφα μόνο περιορισμένα αποτέλεσαν μέχρι σήμερα αντικείμενο εγγύτερης επιστημονικής έρευνας. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, συχνά οι υιοθετούμενες στην πράξη λύσεις ανατρέχουν σε νομολογιακά εκφρασθείσες απόψεις και, όχι σπάνια, σε δογματικά μετέωρες κατασκευές. Η εξέταση, συνεπώς, κεντρικών προβλημάτων της έγγραφης απόδειξης, όπως επιχειρείται με την προκείμενη εργασία, ακόμα και σε μια περίοδο ραγδαίας ανάπτυξης των τεχνολογικών μορφών συναλλαγής (telex, telefax, ηλεκτρονικά έγγραφα) που μεταλλάσσουν και προωθούν το δίκαιο των εγγράφων, διατηρεί ακέραια τη δογματική και πρακτική της αξία.
Διαθέσιμο σε: