Στην ποινική δίκη, όταν εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατή η ανάγνωση ορισμένου εγγράφου, όπως όταν πρόκειται για ψηφιακό δίσκο, τότε αυτό επισκοπείται από όλους τους παράγοντες της δίκης, με την προβολή του στην οθόνη σχετικού υπολογιστή. Πρέπει, όμως, η επισκόπηση αποδεικτικού αυτού μέσου να γίνει προς όλους και κυρίως προς τον κατηγορούμενο, προσκειμένου αυτός να ασκήσει το προβλεπόμενο από το άρθρο 358 ΚΠΔ δικαίωμα σχολιασμού του. Εξάλλου, σε περίπτωση μη επισκόπησης από όλους τους παράγοντες, παραβιάζονται οι αρχές της αμεσότητας, της προφορικότητας και της δημοσιότητας της διαδικασίας και δημιουργείται απόλυτη ακυρότητα.

Εν προκειμένω, κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, αναγνώστηκε το έγγραφο του Εργαστηρίου Εξέτασης Βίντεο και Εικόνας, της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., με τίτλο "Επεξεργασία βιντεοληπτικού υλικού και εξαγωγή φωτογραφιών», μαζί με τις συνημμένες εκτυπωμένες φωτογραφίες. Αντιθέτως ο συνημμένος ψηφιακός δίσκος, όπως ρητά αναφέρεται στα πρακτικά, επισκοπήθηκε μόνο από τα μέλη της σύνθεσης του δικαστηρίου, κατά την επακολουθήσασα διάσκεψη της υποθέσεως στην οθόνη υπολογιστή, σε ειδικό χώρο του δικαστηρίου. Κατόπιν, εσφαλμένα το δικαστήριο τον αξιοποίησε αποδεικτικά σε βάρος του κατηγορουμένου, παρεμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο το δικαίωμα του κατηγορουμένου να προβεί σε δηλώσεις και εξηγήσεις σχετικά με το αποδεικτικό αυτό στοιχείο.

Για τους λόγους αυτούς, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση του ΜΟΕ Αιγαίου, με την οποία ο αναιρεσείων είχε κηρυχθεί ένοχος για την πράξη της αποπλάνησης παιδιού νεότερου των 12 ετών με ενέργεια γενετήσιων πράξεων με αυτό και του είχε επιβληθεί ποινή κάθειρξης επτά (7) ετών.